تفاوت چرم دست دوز با دوخت ماشینی

هم چرم طبیعی و هم چرم مصنوعی می‌توانند با دست یا با استفاده از ماشین ویژه دوخته شوند. اما باید به نکته اشاره کرد که عمدتاً دوخت دستی برای چرم طبیعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. دوخت با ماشین به طبع خرد تر و حرفه‌ای‌تر خواهد بود، با دقت بیشتر و کیفیت بهتر، اما دوخت دستی همچنان اصالت و محبوبیت خود را دارد؛ به همین دلیل هنوز بسیاری از مشتریان آن را ترجیح می‌دهند.

برای دوخت محصولات چرمی باکیفیت توسط ماشین، نیاز به دستگاه‌ها، تجهیزات و چرخ‌های پیشرفته‌تر است که نمونه‌های حرفه‌ای آن‌ها در کشورها بسیار کم یا به عبارتی کمیاب هستند. به همین دلیل، مشتریان برای تهیه محصولات چرمی با دوخت ماشینی با کیفیت، به برندهای معتبر و مجهز مانند چرم جانتا باید مراجعه کنند.

تفاوت چرم دست دوز با دوخت ماشینی در کیفیت و ماندگاری

آیا کیفیت و ماندگاری چرم دست دوز بالاتر است یا ماشینی؟ بدون شک می‌توان گفت که چرم دست ‌دوز از نظر کیفیت و دوام، برتری قابل توجهی نسبت به چرم دوخت ماشینی دارد. از طرفی، عوامل دیگری هم در این موضوع نقش بسزایی دارند. برای مثال، اگر در ساخت محصولی همچون کیف پول چرم مردانه از چرم طبیعی استفاده شود، ماندگاری آن به ‌طور محسوسی بیشتر از چرم مصنوعی خواهد بود.

چرم‌های دباغی شده به روش شیمیایی و گیاهی چه تفاوت‌هایی با هم دارند؟

در بعضی از مواقع امکان دارد چرم گیاهی و چرم شیمیایی به اشتباه معادل چرم طبیعی و مصنوعی در نظر گرفته شوند. اما باید توجه داشت که هر دو چرم گیاهی و چرم شیمیایی از فرآیند دباغی پوست حیوانات به دست می‌آیند. دباغی فرآیندی است که طی آن پوست حیوانات به چرم تبدیل می‌شود و در این فرآیند می‌توان از روش‌های مختلفی مانند گیاهی و شیمیایی استفاده کرد.

روش گیاهی

این روش محیط زیست را به خطر نمی‌اندازد و بافت اصلی پوست را بدون ایجاد رگه‌های مشخص در آن حفظ می‌کند. علاوه بر این، بوی چرم گیاهی نسبت به تولید به روش کرومی بهتر است و تا مدت زمان زیادی در آن هیچ تغییری دیده نمی‌شود. در طول هزاران سال گذشته، تغییرات پوست اغلب با غرق کردن آن در یک محلول به نام تانین‌ گیاهی (یک ماده دباغی) انجام می‌شده است.

تانین‌ها عمدتاً از درختانی مانند بلوط، شاه‌بلوط و میموزا (درخت گل ابریشم) استخراج می‌شوند، اگرچه از صدها نوع درخت و گیاه دیگر نیز در این فرآیند استفاده می‌شود. واژه «تانین» از یک کلمه آلمانی قدیمی با معنی «صنوبر» مشتق شده است، زیرا تانین‌ها مولکول‌هایی هستند که به راحتی با پروتئین‌های مختلف ترکیب می‌شوند و مایعات را جذب می‌کنند. این ماده در پوست درختان ذکر شده یافت می‌شود. در فرآیند دباغی، پوست در یک محلول دباغی خیسانده می‌شود. مولکول‌های تانین وارد پوست می‌شوند و آب موجود در پوست را جذب می‌کنند. این فرآیند منجر به خروج آب از پوست می‌شود. اما نکته مهم اینجاست که تانین‌ها با وجود جذب آب پوست حیوانات منجر به کاهش انعطاف‌پذیری و خشک شدن آن‌ها نمی‌شوند. این فرآیند اصلا کار آسانی به شمار نمی‌رود و نیاز به چندین عملیات در مدت طولانی (حدود چندین روز) دارد تا آب به‌طور کامل از پوست خارج شود و تانین‌ها به‌طور کامل در جایگاه خود قرار بگیرند. به همین دلیل است که این کار توسط صنعتگران با تجربه و حرفه‌ای انجام می‌شود.

دباغی به روش گیاهی یادآور سنت و هنر صنایع دستی است، اما تعداد محدودی از دباغی‌ها اکنون توانایی تولید چرم دباغی‌شده به روش گیاهی را دارند. زمان و مهارت مورد نیاز برای تولید این نوع از چرم، آن را به یک ماده گران‌بها تبدیل کرده و این باعث کاهش تقاضای عمومی برای آن شده است. چرم دباغی‌شده به روش گیاهی دارای بافتی ضخیم و انعطاف‌پذیر بوده و برای تولید کیف‌ها و کفش‌های دست‌دوز ایده‌آل است.

روش شیمیایی یا به اصطلاح صنعتی

این روش با استفاده از مواد شیمیایی رنگ‌دهی به ویژه کروم (فلز سنگین)، انجام می‌شود که به عنوان یک روش سنتی و رایج در تولید چرم به حساب می‌آید. پیچیدگی در فرآیند تولید و همچنین هزینه‌های بالا برای تولید چرم به روش گیاهی، منجر به توسعه استفاده از مواد دباغی معدنی در سال ۱۸۵۸ شد. اصول کار نیز در این روش همانند روش قبلی یعنی حذف مولکول‌های آب از کلاژن و جایگزینی آن‌ها است؛ اما این فرآیند با استفاده از کروم که امروزه رایج‌ترین ماده دباغی معدنی به شمار می‌رود، بسیار سریع‌تر از دباغی به روش گیاهی انجام می‌شود.

فرآیند کلی در این روش می‌تواند به صورت خودکار و در یک روز به اتمام برسد. همچنین یون‌های کرومی که به جای آب جایگزین و به کلاژن متصل می‌شوند، بسیار کوچک‌تر از مولکول‌های دباغی گیاهی هستند. این مسأله به‌طور کلی منجر به ایجاد چرمی نازک‌تر و نرم‌تر از چرم دباغی‌شده با روش گیاهی می‌شود. با این حال، این فرآیند مشابه دباغی گیاهی نیست و نیاز به غرق کردن پوست در نمک‌های اسیدی دارد تا کروم بهتر در میان مولکول‌های کلاژن جای بگیرند و pH طبیعی پوست را باز ‌گردانند. این فرآیند نیاز به استفاده از اسیدها و سایر مواد شیمیایی از جمله سولفات‌کروم دارد. باید گفت سولفات کروم اگر به درستی مدیریت نشود، می‌تواند تأثیرات منفی بر محیط‌زیست بگذارد.

چرم‌های دباغی‌شده به روش کروم به طور کلی تجزیه‌پذیر نیستند. به علاوه باید اشاره کرد فرآیند دباغی گیاهی نیازمند مقدار بیشتری آب و مواد دباغی نسبت به فرآیند دباغی با کروم است. از سوی دیگر، چرم دباغی‌شده با کروم قابل بازیافت نیست، اما برخی شرکت‌ها اکنون کروم را از چرم‌های بدون استفاده استخراج می‌کنند و آن‌ها را به دباغی‌ها می‌فروشند تا دوباره مورد استفاده قرار بگیرند. امروزه حدود ۹۰ درصد از چرم‌های تولیدی در جهان از کروم تهیه می‌شود. این نوع چرم عمدتاً به دلیل هزینه کمتری که دارد بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد. علاوه بر این باید گفت چرم‌های دباغی شده با کروم مزایایی مانند نرمی و حساسیت کم به لکه‌های آب دارند. این موضوع باعث می‌شود که چرم‌های دباغی‌شده به روش کروم برای تولید انواع محصولات از جمله پالتو، کفش‌های چرمی، و روکش‌های اثاثیه و حتی روکش‌های صندلی خودروها بسیار مناسب باشد.

می‌شود. این روش نیز به ‌طور خاص برای زیبایی و تزئین استفاده می‌شود و جلوه‌ای خاص به محصول چرمی می‌بخشد.

انتخاب چرم ماشینی یا چرم دست دوز

در انتخاب بین چرم دست دوز و ماشینی، سلیقه شخصی و نیاز فردی نقش مهمی دارد. چرم دست دوز برای کسانی که به دنبال محصولات خاص و منحصر به فرد هستند، مناسب است. از طرفی، چرم ماشینی گزینه‌ای اقتصادی‌تر است که در تولیدات انبوه مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای خرید کیف رو دوشی چرم زنانه و کفش چرم، توصیه می‌شود ابتدا به بودجه خود توجه کرده و سپس تصمیم بگیرید که آیا به دنبال کیفیت بالا و طراحی خاص هستید یا مدلی اقتصادی‌تر و راحت‌تر را نیاز دارید.

صنعت چرم با صنعت خز چه تفاوت‌هایی دارد؟

صنعت چرم و صنعت خز دو حوزه کاملا متفاوت هستند و این تفاوت از آنجا ناشی می‌شود که از مواد خام متفاوتی در هر یک از این صنایع استفاده می‌شود. در صنعت تولید چرم، مواد خام اصلی معمولاً محصولات فرعی صنعت گوشت هستند، در حالی که در صنعت خز، مواد خام اصلی ارزش بیشتری نسبت به گوشت دارند و گوشت به عنوان یک محصول جانبی در نظر گرفته می‌شود.

تاکسیدرمی، استفاده از پوست حیوانات را برای انسان امکان‌پذیر می‌کند، البته اهمیت بیشتری به پوست‌ها و به ویژه به بخش‌هایی از آن‌ها نظر داده می‌شود که معمولاً سر و بخشی از پشت حیوان است. این پوست‌ها و پوست‌های خام به ساخت محصولات مختلفی مانند چسب و ژلاتین نیز کاربرد دارند. از طرف دیگر، چندین روش وجود دارد که پوست حیوانات از طریق آن‌ها به چرم تبدیل می‌شود، که این عمل باعث ایجاد یک صنعت پرسود در زمینه تولید چرم می‌شود.

چگونه چرم طبیعی را از مصنوعی تشخیص دهیم؟

با پیشرفت روش‌های تولید چرم مصنوعی، تفاوت بین این دو نوع چرم از نظر ظاهری به مرور زمان کاهش یافته است. این مسئله باعث می‌شود که برخی افراد سودجو سعی کنند چرم مصنوعی را با قیمت چرم طبیعی به مشتریان فروخته و در نهایت به سود برسند. بنابراین، توجه به تفاوت‌های چرم طبیعی و مصنوعی همچنین تشخیص این دو نوع از یکدیگر از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. در ادامه به بررسی چند روش برای تشخیص چرم طبیعی و چرم مصنوعی می‌پردازیم:

شناسنامه

یکی از روش‌های اصلی برای تشخیص چرم طبیعی از مصنوعی، بررسی شناسنامه محصول است. معمولاً تمام محصولات چرم طبیعی دارای برچسب‌ها و نشان‌های مشخصی هستند. برای مثال، هنگامی که یک کیف چرم مردانه را می‌خرید، می‌توانید از فروشنده درخواست کنید تا شما را با شناسنامه محصول آشنا کند. همانطور که قبلاً ذکر شد، یکی از تفاوت‌های بارز میان چرم طبیعی و چرم مصنوعی، قیمت آن‌هاست. چرم طبیعی به دلیل فرآیند تولید زمان‌بر و پرهزینه‌ای که دارد، گران‌تر از چرم مصنوعی است.

بو

بوی چرم نیز یکی از روش‌های ساده برای تشخیص چرم مصنوعی از طبیعی است. چرم طبیعی بوی تن حیوانات را با خود دارد، در حالی که چرم مصنوعی بوی پلاستیکی دارد.

بافت

ویژگی مهم دیگری که به شما در تشخیص چرم طبیعی و مصنوعی کمک می‌کند، بافت نامتجانس چرم طبیعی است. این باعث می‌شود که ضخامت چرم در قسمت‌های مختلف ناهمسان باشد. همچنین، اگر چرم طبیعی را به طور مستقیم در معرض نور قرار دهید، به دلیل نامنظمی بافت، بازتاب نور از همه سطوح آن به صورت یکسان نخواهد بود. این عدم یکنواختی را می‌توانید همچنین با حس لامسه خود متوجه شوید.

یکی دیگر از راه‌های مقایسه چرم طبیعی و مصنوعی، قسمت پشتی محصول نیز حائل است. تفاوت میان چرم طبیعی و چرم مصنوعی از قسمت پشتی محصول به خوبی قابل مشاهده است. به عبارت دیگر، چرم مصنوعی با استفاده از دوخت با نخ تهیه می‌شود و در نتیجه، قسمت پشت محصول هیچ چیز جز بافت خود چرم نیست. از سوی دیگر، چرم طبیعی دارای سطح پشتی پرداخت‌شده‌ای است که نمایانگر اصالت و ویژگی‌های این چرم است.

حرارت

یکی از عواملی که در تشخیص این دو نوع چرم از هم نقش دارد، حرارت است. چرم مصنوعی به دلیل اینکه از مواد پلاستیکی ساخته شده است، در معرض حرارت شعله سریعاً ذوب می‌شود و می‌سوزد. این در حالی است که چرم طبیعی در مقابل شعله مقاومت نشان می‌دهد و در صورت تماس طولانی مدت با حرارت، بوی مشخص موی سوخته را تولید می‌کند.

به طور کلی با توجه به افزایش تقاضا برای محصولات چرمی در سال‌های اخیر، مقایسه چرم طبیعی و مصنوعی همچنین تشخیص این دو نوع از همدیگر بسیار مهم است. چرم طبیعی از پردازش پوست خام حیوانات نظیر گاو ساخته می‌شود و دارای سطح صاف و بدون منافذ قابل مشاهده است. در مقابل در فرآیند تولید چرم مصنوعی از مواد پلاستیکی و پلی‌یورتان استفاده می‌شود که بافت و منافذ قابل مشاهده‌ای دارد. به همین دلیل، مشتریان باید از تفاوت‌ها آگاه باشند تا بتوانند انتخاب درستی داشته باشند.

با مراجعه به فروشگاه چرم آرا، شما می‌توانید انواع محصولات چرمی از جمله کیف‌ها، کفش‌ها و اکسسوری‌های زنانه و مردانه تولید شده از چرم طبیعی را با بهترین قیمت‌ها تهیه کنید.

تفاوت چرم دست دوز و ماشینی از لحاظ دوخت

یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های چرم دست دوز و ماشینی، نحوه و نوع دوخت آن‌ها است. محصولات چرمی که با دستگاه‌های صنعتی دوخته می‌شوند، زیبایی کمتری دارند و طرح‌های آن‌ها ساده و بی‌روح به نظر می‌رسند. این در حالی است که دوخت چرم دست دوز با دقت و توجه بیشتری انجام می‌شود و به همین دلیل دارای ظاهری زیبا و خاص است. در دوخت ماشینی، سرعت تولید بالا باعث بروز خطاهایی مانند دوخت ناقص یا ناهماهنگ می‌شود. چرم دست دوز تنوع زیادی در روش‌های دوخت دارد که به هر کدام زیبایی و استحکام خاصی می‌بخشد.

دوخت شلال

این ساده‌ترین روش دوخت چرم دست دوز است که معمولاً برای دوخت زیپ‌ها به کار می‌رود. در این روش، سوزن از سوراخ اول بیرون آمده و وارد سوراخ دوم می‌شود و این روند ادامه پیدا می‌کند تا دوخت به پایان برسد. مهم‌ترین نکته در این روش، دقت در فاصله سوراخ‌ها و اندازه آن‌هاست که در دوخت چرم ماشینی کمتر به آن توجه می‌شود.

دوخت اوریب

این دوخت معمولاً برای لبه‌های چرم استفاده می‌شود. در ابتدا، نخ از سوراخ اول بیرون آمده و از پشت کار وارد سوراخ دوم می‌شود. این دوخت روی قسمت بیرونی چرم به شکل مورب قابل مشاهده است. این نوع دوخت به نسبت سایر روش‌ها به نخ بیشتری نیاز دارد و نمای زیبایی به لبه‌های چرم می‌بخشد.

دوخت بخیه

دوخت بخیه برای بسیاری از افراد آشنا است. در این روش، نخ ابتدا از سوراخ اول بیرون آمده و از سوراخ دوم عبور می‌کند. سپس نخ از سوراخ سوم بیرون آمده و دوباره وارد سوراخ دوم می‌شود و به همین ترتیب تا انتها ادامه می‌یابد. این روش برای افرادی که در زمینه خیاطی تجربه ندارند، مناسب است.

دوخت رومی

دوخت رومی بیشتر برای تزئینات استفاده می‌شود. در این روش، لبه‌های چرم با مربع‌های کوچکی دوخته می‌شوند که جلوه‌ای زیبا و خاص به کار می‌بخشد. این نوع دوخت کیف پول چرم زنانه به‌ طور کلی دشوارتر از دوخت‌های دیگر است و نیاز به دقت زیادی دارد.

دوخت دندان موشی

این دوخت یکی از مقاوم‌ترین و زیباترین روش‌ها برای دوخت چرم است. در این روش، نخ به شکل حلقه در زیر سوراخ‌ها قرار می‌گیرد و در زیر آن با دست چپ نگه داشته می‌شود. این نوع دوخت برای چرم‌های سنگین مناسب است و ظاهری شکیل و مقاوم به محصولات می‌دهد.

دوخت ضربدری

این دوخت برای ایجاد ظاهری خاص استفاده می‌شود و شبیه به حرف  xاست. در این روش، دقت در فاصله‌گذاری سوراخ‌ها بسیار مهم است تا نتیجه نهایی جذاب و منظم باشد. این دوخت معمولاً برای تزئینات روی کار به کار می‌رود.

ساقه دوزی

ساقه دوزی شباهت زیادی به دوخت مورب دارد و نخ به‌ گونه‌ای در سوراخ‌ها عبور می‌کند که به شکل ساقه یک گیاه نمایان